Tworzenie programów#
Języki takie jak Fortran, C, C++ i Java, żeby wymienić tylko kilka, dzielą wspólne cechy: piszesz kod w swoim wybranym języku, ale później musisz stworzyć program wykonywalny do twojego kodu źródłowego. Inne języki są interpretowane - kod źródłowy jest analizowany przez specjalny program i rozumiany jako bezpośrednie instrukcje. Dwa bardzo proste przykłady takich języków to pliki wsadowe Windows (Windows batch files) oraz skrypty powłoki Linux (Linux shell scripts).
W tym poradniku koncentrujemy się na pierwszym typie języków, z Fortranem jako głównym przykładem. Jedną z zalet języków kompilowanych jest to, że proces kompilacji potrzebny do stworzenia programu wykonywalnego służy przekształceniu zrozumiałego dla człowieka kodu źródłowego w wydajny program, który można uruchomić na komputerze.
Uwaga: ten poradnik daje przykłady dla systemów operacyjnych Windows oraz Linux, jednak przepływ pracy oraz główne zasady obowiązują również w macOS.
Języki kompilowane#
Spójrzmy na prosty przykład:
program hello
write(*,*) 'Hello!'
end program hello
Jest to jeden z najprostszych programów jakie możesz napisać w języku Fortran i jest jedną z wariacji jednego z najbardziej popularnych programów. Pomimo tego, że wydaje się prosty do napisania, wiele rzeczy dzieje się, kiedy plik wykonywalny stworzony z tego kodu jest uruchamiany:
Proces jest uruchamiany na komputerze w taki sposób, że może on zapisywać dane w konsoli — oknie (DOS-box, xterm, …), w którym wpisujesz nazwę programu.
Zapisuje on tekst „Hello!” w konsoli. Aby to zrobić musi poprawnie współpracować z konsolą.
Kiedy to jest zrobione, kończy swoje działanie czyszcząc wszystkie zasoby (pamięć, połączenie z konsolą etc.).
Na szczęście, jako programista języka wysokiego poziomu nie musisz brać pod uwagę tych wszystkich detali. Właściwie, są to rzeczy, którymi będzie się zajmował proces kompilacji: kompilator oraz program łączący.